سبک زندگی زن ایرانی از نگاه سفرنامه نویسان غیر ایرانی عصر صفوی

سبک زندگی به مجموعه ای از انتخاب ها گفته می­شود که فرد آنها را به کار می گیرد تا نیازهای جاری خود را برآورد و روایت خاصی را که وی برای هویت شخصی خود برگزیده است در برابر دیگران مجسم سازد. این مقاله می کوشد با گزینش برخی از مؤلفه های شکل دهنده سبک زندگی و واکاوی این مؤلفه­ها در آثار ایران گردان عصر صفوی، سبک زندگی بانوی ایرانی را از میان نوشته­های این سفرنامه نویسان شناسایی نماید. یافته های این تحقیق نشان می دهد که زنان ایرانی در آن دوران، ضمن حفظ حس زنانگی خود به ویژه در نوع پوشش و نیز حضور مؤثر در جامعه، حریم امن خویش را پاس می داشتند و مردان نیز مجبور به رعایت آن بودند.